ستایش,سزاوار خداوندی است که کس نتواند از فرمان

قضایش,سرپیچد ومانعی نیست که او را از اعطای عطایا,باز

داردوصنعت هیچ صنعت گری به پای صنعت او نرسد.بخشنده ی

بی دریغ است.

پروردگارا!به سوی تو روی می روم وبه ربوبیت تو,گواهی

می دهم واعتراف می کنم که تو,تربیت کننده وپرورنده ی منی

وبازگشتم به سوی توست.مرا بانعمت,آغاز فرمودی,قبل از

 اینکه چیز قابل ذکری باشد..

این لطف تو بودکه از خاک ,پاک ,عنصر مرا بیافریدوراضی

نشدی ای خدایم که

نعمتی را از من دریغ داری,بلکه مرا از انواع وسایل زندگی برخوردار ساختی

;با اقدام عظیم ومرحمت بی کرانت برمن وبا احسان عمیق خود نسبت به من ;تا

این که همه ی نعماتت را درباره ی من,تکمیل فرمودی...

خداوندا!ستایش از آن توست که مرا آفریدی ومرا شنواوبینا

گرداندی!وستایش

سزاوار توست که مرا بیافردی وخلقت ام را نیکو بیاراستی;به خاطر لطفی که به

من داشتی...

خداوندا!چنان کن که از تو بیم داشته باشم ,آن چنان که گویی تو را می بینم

ومرا با تقوایت ,رستگار کن!اما به خاطر گناهانم مرا به شقاوت دچار مساز!

مقدر کن که سرنوشت من,به خیر وصلاح من ودر تقدیراتت,خیر وبرکت به

من عطا فرما!

توپناهگاه منی ,به هنگامی که را هها با همه ی وسعت , بر من صعب ودشوار

شوندو فراخنای زمین برمن تنگ گرددواگر رحمت تونبود,من اکنون جزوه

هلاک شدگان بودم وفرا خنای زمین برمن تنگ گردد واگر رحمت تو نبود,من اکنون

جزو هلاک شدگان بودم وتو مرا از خطا هایم باز می داری واگر پرده پوشی

تونبود,از رسوایان بودم...

مرا برمشکلات روزگار وکشمکش شب ها وروزها,یاری فرمای!ومرا از رنج

های این جهان ومحنت های آن جهان ,نجات بده واز شر بدی هایی که ستم

کاران در زمین می کنند,نگاه بدار...